Vakantie 2008

Vertrek

Donderdag de laatste werkdag, iedereen moest ik natuurlijk van mijn vakantieplannen vertellen zo hyper was ik. Storm voorspeld en vanaf mn buro kon ik zien dat inderdaad enkele vliegtuigen uitweken. Spannend.

Door collega Leni netjes in Vijfhuizen op de bus gezet en op Schiphol geconstateerd dat taxfree veel duurder is dan gewoon in de winkel. Een paar blikjes bier gekocht die promt werden ingeseald met de mededeling dat ik ze toch niet op Schiphol mocht consumeren. Crimineel als ik ben heb ik stil in een hoekje me zitten bezatten, nou ja, drie van de vier blikjes weggewerkt en toen vond ik het wel weer goed, de vierde in de vullisbak om niet aangeschoten aan boord te hoeven komen.

Vliegen is en blijft saai, een vreselijk lange zit en veel te smalle stoelen (beenruimte is wel ok voor mij). De vlucht zelf ging voorspoedig, Nix mis mee, mensen naast me aardig maar niet bijzonder.

Op Jakarta SH was het rustig, wel wat gehannes met een visa krijgen maar al met al redelijk vlot naar buiten. Helaas: Geen Foort! Telefoon opstarten en met wat moeite Foort kunnen bellen. Krijg je enigsins verbaasd de vraag: "Waar zit je", nouja, op het vliegveld natuurlijk. "In Jakarta?" Om een kort verhaal kort te houden: Het had vreselijk geregend die dag en veel vluchten waren uitgeweken naar Surabaja, behalve deze vlucht dus. Bovendien was een deel van de stad ondergelopen waaronder de grote weg naar het vliegveld. Zonder zeer gedegen kennis van alternatieve route's is het onmogelijk bij het vliegveld te komen. Afijn, taxi's kunnen dus ook niet meer bij het vliegveld komen dus stond er dertig man te wachten en geen taxi te zien. Zoals gebruikelijk krijg je aanbiedingen zat van snorders, toch Foort maar bellen en een prijs overeengekomen (hoop geld, afgezien van de telefoonkosten). De rit door de stad ging in het begin heel traag, eenmaal verderop en zeker op de Jalan Tol was het -relatief- rustig. De laatste kilometer is altijd spannend, een chaufeur kent natuurlijk niet de hele stad en ondanks dat het een rijke buurt is zijn de straten gewoon steegjes die je zomaar voorbij rijdt. Maar ook dat lukte eigenlijk heel snel.

Een biertje doen, ff douchen, bord macaroni en natuurlijk wat babbellen. Om een uur of twaalf naar bed nadat ik Ria per sms heb laten weten dat ze niet in de kayak hoeft te springen om me de stad door te varen.

Dag twee

Redelijk geslapen, om vier uur de oproep voor het gebed was toch mijn wake-up call. Nog wat dommellen maar toen het licht werd om half zes toch maar op. Even buiten kijken, daarna José nog net tegenkomen op msn, gezellig! Nu met een kopje koffie dit schrijven....

De rest van de dag wat luieren, met luchtbed in het zwembad liggen en later op de middag even de stad in voor wat boodschappen, onder andere een eigen telefoonnummer.

Aan het eind van de middag komt Saskia op de borrel en blijft eten, gezellig. Het gebrek aan slaap laat me een paar keer bijna in slaap vallen op de bank dus het eind van de film weet ik niet helemaal.

Zondag

Ondanks dat ik zo moe was gisteravond was ik binnen een half uur weer wakker, behoorlijk onweer en flinke regen. De nacht doorgebracht met afwissellend wachten op de slaap en veel lezen. De moskee heb ik niet gehoord en tegen tienen werd ik wakker, bij elkaar dus redelijk wat uurtjes gemaakt toch.

Wederom wordt het een relax dagje met lezen, puzzellen en koffie drinken. Omdat het vliegveld nog steeds niet echt bereikbaar is en het er een enorme puinhoop is is de werktrip van Foort afgelast.

De schoenen aangetrokken en een stukje gaan wandellen in de buurt. Eerst de 'grote' weg volgen, daarna een woonwijk door. De straatjes worden steeds kleiner, ik heb geen zin om weer over veranda's en zo te moeten lopen dus probeer ik de wat ruimere steegjes aan te houden. Ik kom uiteindelijk weer op een drukke weg uit. Dan maar het kerkhof op, heerlijk rustig daar en door een kerkhof te bekijken leer je een hoop over een land. Aan de andere kant haal ik de gps tevoorschijn en probeer in de juiste richting te lopen. Kennelijk zit er iets in de weg (een kampung, woonwijk) want ik kom niet dichter bij mn doel. Met een flinke omweg kom ik dan toch weer in de juiste straat. ook hier heeft de gps weer zn nut want op huisnummer ga je het niet vinden, daar zit geen logica in dus. En ja, ik ben slecht in het herkennen van tuinmuren. Thuis even opdrogen en dan kijken hoe Saskia woont, ook niet verkeerd dus.

Trip naar Sukabumi.

Netjes om halfnegen verschijnt de chaufeur en gaan we op weg. De belofte dat de man engels spreekt mag dan een beetje kloppen maar (willen) verstaan is kennelijk selectief. Via de tolweg de stad uit, gelukkig is het gewoon rustig dus in no time zijn we al voorbij Bogor. Daar stopt de tolweg en gaan we verder over mooie slingerweggetjes, veel door dorpen, meestal halen we een tempo van dertig a veertig maar bij markten is het hopeloos. Verkeer op Java is wel verbeterd sinds mijn eerste bezoek in 1995 maar motorrijden in Frankrijk is hierbij vergeleken erg netjes. Afijn, ik hoef alleen maar uit het raam te kijken en dat is genieten.

Een mooi hotel, grote bungalows rond een zwembad, ik heb alleen een kamer gehuurd maar heb feitelijk toch een hele bungalow tot mijn beschikking. De bestelde motor is een klein scootertje wat nauwelijks de berg op komt. De voorrem is niet veel constateer ik, de achterrem blijkt het helemaal niet te doen. Goed anticiperen en de snelheid aanpassen (dat kost me moeite natuurlijk). Het grootste deel van de middag lekker rondrijden en wat foto's maken die ik hier zal plaatsen als ik weer thuis ben.

Terug bij het hotel naar het strand, ik wordt gewaarschuwd door een canadees met familie en loop met hun mee naar een veiliger strandje waar inderdaad geen brekende golven zijn. Na verloop van tijd duidelijk gemaakt dat ik toch even de golven op ging zoeken, dat was wel mooi spelen, een erg steil strand dus heel veel geweld in die brekers. Mooi!

Na een uitekende maaltijd een avondwandeling over het strand. Zo groot bleek dat niet te zijn. Op een rotsblok drie meter boven de zee probeer ik een sms te versturen, drie meter bleek niet hoog genoeg, de telefoon kon ik redelijk droog houden gelukkig, ik zelf was doorweekt. Na nog wat lezen vroeg naar bed.

De waterval

Mn gids voor de dag had ik gister al kennis mee gemaakt, hij had wat moeite met engels en waar trekking of hiking bedoeld werd noemde hij het steevast honeymoon, dus toch nog een honeymoon voor Bartje. Met de auto een stukje op weg gebracht, daarna een smal asfaltpad de berg op. In het dorpje boven moest er kennelijk nog een gids bij gehuurd worden, goed joh ik trek het wel van je fooi af denk ik dan maar. Na een leuke wandeling over een rubberplantage gaan we steil naar beneden en komen inderdaad bij een waterval, lekker even opfrissen en wat rond hangen. Terug bij het dorp betaal ik de tweede gids, de eerste gids vind het een goed plan als ik de helft extra geef, ik vind dat een minder plan, ik had niet zwaar onderhandeld over de prijs en het houdt een keer op natuurlijk. Bij de auto nog even gekeken bij de heetwaterbronnen en dan terug naar het hotel.

Het was nog maar net middag en het leek me wel wat om in het stadje te kijken, ik wist niet beter dan dat Sukabumi was... Afijn dacht ik nog toen we door het dorp reden dan zal S wel in de buurt zijn. Na een uurtje toch maar eens vragen, de chaufeur had geen idee hoe ver het nog was. Omdraaien en terug naar het hotel dan maar. Lekker zwemmen, eten en een beetje lezen. Relaxte leuke dag.

Frustie

De wekker op zes uur en wat moeizaam uit bed. Een heerlijk indonesisch ontbijt met koffie. Vandaag raften! Na bijna anderhalf uur rijden toch twijfel of dit wel goed gaat. De chaufeur komt niet verder dan "I don't know". Veel zin om dat rot end terug rijden heb ik ook niet, dan ben ik sowieso veel te laat, als het al lukt wordt het dan zeker nachtwerk voor we terug in Jakarta zijn en de lol is er toch wat af bij me. In Jakarta geweigerd de volle huur te betalen en zijn baas gebeld, wel korting gehad maar mn gelijk krijgen levert verder nix op. Lekker zwemmen en dit bijwerken.

Rustig dagje

Lekker zo uit bed het zwembad in, na een half uurtje komt de rest ook uit bed en is er ontbijt. Beetje lezen, in de tuin rondkijken en een vriendje van Chamroen halen, onderweg wat meubels kijken en mogelijk ga ik een vouwstoel meenemen naar huis. Een hoop gelezen en een filmpje kijken.

Zo tegen etenstijd begint het enorm te regenen, echt niet normaal. Vrijdag ging dat dus tien uur achter elkaar door waardoor het vliegveld en een deel van de stad onderliepen. De weg naar het vliegveld loopt door een moeras, die weg is tot maandag gesloten geweest en toen ie open ging stond er altijd nog steeds 15 centimeter water op sommige stukken. Het probleem wordt al jaren onderkent en plannen worden er zat gemaakt.....

Vanavond patat gegeten, straks nog een spel spelen met de jongens, Warcraft of zoiets heet het, ziet er ingewikkeld en geweldadig uit. Eerst snel nog een heleboel schrijf- en opmaakfouten hier verbeteren.

Jalan Surabaja

Gelijksoortige handel zit hier vaak naast elkaar, makkelijk als je iets wilt hebben dan hoef je maar naar een wijk en heb je dus volop keus. Vandaag samen met Len naar de Surabajastraat, een soort Waterlooplein. Uiteraard moest ik me flink inhouden om niet in het wilde weg van alles te kopen. De buit is: Drie maskers waarvan een kado gedaan aan Foort, het goedkoopste kadootje wat WillemS ooit heeft gehad (maar hij krijgt tenminste iets). Verder een koperen model van de eifeltoren, gebroken en gesoldeerd. Het ding is bedoeld als voorbeeld bij Len op school en voor echt veel te veel gekocht omdat we die man zo zielig vonden.

Verder veel gekeken naar sexstanten en koperen kompassen maar dat zijn dan serieuse bedragen. Lekker rondstruinen en mooi kijken. Opvallend is hoeveel origineel VOC aardewerk er te koop is, vermoedelijk is de fabriek daarvan nooit verteld dat de VOC is opgeheven. Len heeft twee Kalimantese rijstcontainers gekocht, ook mooi.

Om de aankopen te vieren een kop koffie bij Starbucks en even de supermarkt in, voor mij kwijlen bij allerlei lokale groenten en bumbu's (kruidenmensels). De aankopen echter beperkt tot de normale dagelijkse boodschappen.

Na thuiskomt met een luchtbedje het zwembad in maar spoedig bleek het onder dat luchtbed droger dan er boven op, een buitje dus en wat frisser weer naar vehouding. De rest van de middag wat babbellen en lezen.

Lui

Zaterdag was wel de meest inaktieve dag: zwemmen, krantje lezen en film kijken. Later op de avond nog wat over Bali lezen.

Mangrove

Op tijd op en met het ontbijt net achter de kiezen komt Froukje aan met twee kids om gezamelijk naar een mangrove bos te gaan kijken in het noorden van Jakarta. Eerst nog koffie en ff gezellig doen.

In goed een half uur zijn we via de -vandaag rustige- Tolweg in de buurt van waar we moeten zijn. We verdwalen in een nieuwe luxe woonwijk, heel veel dezelfde rijtjeshuizen met allemaal dezelfde protserige voorgevels met pilaren en al, straat na straat dezelfde huizen.

Het bos zien we ook wel liggen maar nu nog een ingang. Na wat zoeken vinden we dan toch een poortje. Het blijkt dat we ergens midden in de stad een permit moeten halen maar na wat discussie mogen we toch zonder permit naar binnen. We betreden het nieuw gebouwde houten wandelpad van een kleine kilometer lang. Mooi hoor, een echt wetland dus, tot een meter diep water met bomen en struiken erin. Jammer alleen dat de rivier die dit gebied van water voorziet redelijk vervuild is (zoals alle 13 rivieren in Jakarta). Veel drijfvuil dus. Aan de overkant van de rivier staan allerlei krotten op de over, op palen maar erg degelijk ziet het er niet uit. Contrast: Aan de ene kant een luxe nieuwbouwwijk en nog geen halve kilometer verder pure armoe. Die nieuwe wijk en een golfbaan zijn ten koste gegaan van dit bos en daar mangrove bossen en meren de waterbuffer zijn bij regen...

Als dank voor de gastvrijheid met de familie uit eten geweest in le Garage, een leuke ruime tent met beneden een snoepwinkel met eetgelegenheid en boven eetgelegenheid met verkoop van luxe (franse) kookspullen. Heel gezellig en prima gegeten.